Voor een osteopaat is het van kapitaal belang om de goede gezondheid na te streven

en te behouden :

Gezondheid is niet enkel het afwezig zijn van klachten, maar betekent ook het in evenwicht functioneren en een ervaren van welbehagen in harmonie met de omgeving.

De behandeling osteopathie berust op deze prioritaire overwegingen.

 

• Wanneer een patiënt een osteopaat raadpleegt zal hij in een eerste tijd een grondige ondervraging of anamnese doen. Hij luistert naar de klachten van de patiënt, hij informeert naar de medische voorgeschiedenis, eventueel doorgemaakte chirurgie, levensgewoonten en hij houdt rekening met socio-psychologische achtergronden. Hij neemt nota van de paraklinische onderzoeken in het bezit van de patiënt (zoals medische beeldvorming, bloedanalyse enz.). Hij ziet niet enkel de ‘ziekte’ maar ook de zieke, de patiënt in zijn geheel (hij maakt een holistisch bilan).
• De osteopaat doet vervolgens een osteopathisch klinisch onderzoek : hij maakt veelal gebruik van de gangbare onderzoeksmethoden en een aantal zeer specifieke testen eigen aan het osteopathisch onderzoek. Hij evalueert de kwaliteit van de beweging en via gerichte palpatie objectiveert hij beperkingen van de mobiliteit van gewrichten, weke delen en van organen. Hij objectiveert op deze wijze de somatische disfuncties bij de patiënt.
• De osteopaat kiest zijn technieken in functie van de patiënt. Hij houdt rekening met het osteopathisch bilan, de aandoening, de leeftijd van de patiënt, met zijn fysieke toestand en met de evolutie van de behandeling,..

Bij deze werkwijze wordt door middel van differentiaaldiagnose rekening gehouden met aandoeningen die niet in aanmerking komen voor een behandeling osteopathie. In voorkomend geval wordt de patiënt verwezen naar zijn arts of geneesheer-specialist.

Onder somatische disfunctie verstaan we een gestoord functioneren van het lichaam, meer bepaald een mechanische functiestoornis met een gewijzigde bewegingsuitslag van gewrichten en een gewijzigde weefselspanning; een “blokkade”.

Elke patiënt geniet dus een specifieke behandeling. Bij iedere raadpleging wordt er steeds opnieuw geëvalueerd.

De manipulatieve technieken zijn ofwel functioneel, ofwel met hoge snelheid en lage amplitude, ofwel myotensief. De technieken kunnen gecombineerd worden en krijgen op die wijze een specifiek karakter.

Het doel van de behandeling is het opheffen van de in het klinisch onderzoek vastgestelde somatische disfuncties.

De gebruikte technieken zijn steeds zacht en zonder agressie en worden op een veilige manier uitgevoerd. Ze kunnen worden toegepast in functie van de indicatie op om het even welk deel van het lichaam (zowel musculo-skeletaal als ter hoogte van organen).

Op deze wijze zorgt de osteopaat voor het verlichten van de klachten van de patiënt ter hoogte van de aangedane regio alsook voor het herstel van een globale evenwichtige functie.

(Het komt vaker voor dat bij het behandelen van een aandoening er ook andere symptomen verdwijnen die aanvankelijk niet ter sprake kwamen. De behandeling van lagerugklachten kan bijvoorbeeld eveneens een gunstige invloed hebben op de darmfunctie of op de slaap.)

De behandeling beoogt ook het opnieuw activeren en stimuleren van het immunologisch of defensiemechanisme van het lichaam.

“Iedereen beschikt over een autoregulerend mechanisme dat ondersteund door een gezonde omgeving de eigenschap heeft zich in evenwicht te herstellen” (Still)

De behandeling herstelt de functie van de structuur (bot, ligament, spier, pees, bindweefsel, orgaan en de cel zelf), zij heeft als doel de integriteit van de systemen van circulatie (bloed en lymfe) en bezenuwing te optimaliseren. Dit zijn voorwaarden voor een goede gezondheid.

Dit herstel van beweeglijkheid bevordert het autoregulerend vermogen van het organisme en stelt het op die manier in staat het evenwicht terug te vinden en bijgevolg ook de gezondheid.